Zomaar een paar foto's

Zomaar een paar foto's van Rocco, met dank aan Bernadette.

Buikje aaien

En dit mag ik sinds 2 dagen doen bij Rocco. Een geweldig moment vind ik.

Hij valt er bij in slaap, knort dan lekker en als je stopt gaat er een oog open, hij duwt z'n snuit tegen je hand en je hebt geen keus: gewoon doorgaan. Lamme arm krijg je er van, maar dat heb ik er graag voor over.

3 weken later

Rocco is nu 3 weken hier, dus even een update.In die tijd is er veel gebeurd en het is nu al een andere hond, dan toen hij hier net aankwam.Niet zo gek natuurlijk, als je bedenkt wat hij al meegemaakt heeft in z'n relatief korte leven en een autorit van 1400 km achter de rug had.

Na een aantal keer gebeten te zijn, wij allebei, hebben we hem een week lang genegeerd, niet aangehaald en alleen maar aangeraakt als we hem moesten aanlijnen. Niet echt leuk, maar al die gaatjes in je handen zijn ook niet prettig.


Inmiddels lijkt het wel of er iets veranderd is, want hij eist bijna gewoon dat er geaaid wordt. Het liefst kruipt hij in je, mogen we regelmatig z'n buik aaien en kijkt hij al vrolijker de wereld in. Het grommen en blaffen naar andere mensen doet hij nog wel, maar ook dat wordt minder.

Pr1mo en Rocco spelen wat af hier, rennen graag door het bos waar we ze dan bijna elke dag mee naar toe nemen. De strijd is echter nog niet gestreden, wie er de baas is, is nog niet duidelijk.

Maar uit de foto's blijkt wel, dat als het regent, ze gezellig naast elkaar gaan liggen schuilen.

Onderonsje

Gesprek opgevangen:

Zeg Pr1mo.

Ja Rocco?

Ik vind het hier wel leuk geloof ik.

Goed zo, ik ook, maar ik ben hier dan ook al even.

Als je hier nou wilt blijven, moet je wel normaal gaan doen hoor.

Niet zo lelijk doen tegen de baasjes, ze bedoelen het allemaal hartstikke goed.

Ja, dat heb ik ook wel door, maar soms heb ik toch nog een beetje kortsluiting in m'n koppie.

Joh, gewoon aan werken, dan komt het helemaal goed en hebben we het samen heerlijk hier.

Beetje trots

Vandaag ben ik al heel trots op die Hollandse kaas-sproetenkop. Met kleine stapjes vooruit, maar die zijn voor mij zo groot, dat ik er toch even melding van wil maken.

Vanmorgen werden we met groot enthousiasme begroet toen we buiten kwamen. Pr1mo wordt nog wel opzij geduwd, die mag er van Rocco niet bij dan, maar als dat gaat zonder grommen en bijten, vind ik dat voor nu al fijn.

Vanmiddag lekker met z'n vieren in het bos gewandeld, kleine oefeningen met hem gedaan, laten zitten (nog aan de riem) en toen een frolicbrokje gegeven. Ik heb het idee dat hij niet zo gek is op koekjes, Pr1mo kun je met dat soort dingen wel paaien, gaat bij Rocco iets lastiger.

Riem losgemaakt, voorzichtige aai over z'n kop, ga maar lekker spelen kerel, rennen door het water.

Vanmiddag kwam hij paar keer bij me zitten, duwde z'n kop onder m'n hand, AAIEN. Oké, ik weet dat hij geaaid moet worden als ik dat wil en niet hij, maar ik heb het toch gedaan.

Later op de middag kregen we nieuwe gasten, hij stond kwispelend op en er werd niet geblaft of gegromd. Voor de zekerheid wel achter het hek gedaan, samen met Pr1mo, want de vrouwelijke gast gaf aan een beetje bang te zijn voor honden. Voor Pr1mo sta ik wel in, maar hebben het zekere voor het onzekere genomen, ga maar lekker achter het hek.

Een week later

Rocco is hier nu een week en in die week is er veel gebeurd.

Matig optimisme is misschien op z'n plaats, maar ik heb ook al geleerd dat het vaak 1 stap vooruit en 2 achteruit is.

Willem is al 4 keer gebeten, ik 1 keer en hij is ook een keer behoorlijk uitgevallen naar mij, wat een grote blauwe plek op m'n arm heeft opgeleverd.

Pr1mo bekijkt hem vol verbazing, als hij tekeer gaat tegen een boer met z'n trekker die maïs gaat zaaien, als hij blaft tegen de buurvrouw die langskomt en als hij gemeen z'n lip optrekt als Pr1mo met de bal speelt.

Gelukkig zijn er ook leuke dingen en de laatste 2 dagen krijg ik het idee dat hij zich iets meer op z'n gemak gaat voelen. Aaien heb ik hem al een paar dagen niet meer gedaan, ik vind het toch prettig om m'n handen heel te houden. Gisteren heel voorzichtig z'n kop geaaid, vandaag kwam hij een paar keer bij mij zitten, legde z'n kop op m'n been en keek hoopvol en kwispelend omhoog. Nog even niet jongen, nog even niet.

Pr1mo vind het gelukkig ook wel erg leuk, zo'n speelkameraad en samen in het bos kan het niet gek genoeg gaan. Ze rennen achter elkaar aan, plonzen in de beekjes en Pr1mo gaat Rocco halen als hij vindt dat die te ver is afgedwaald.

Samengevat: makkelijk is het niet, maar kleine stapjes vooruit geven wel de hoop dat het goed gaat komen.

Pr1mo vertelt

Nou ja zeg, die baasjes van mij zijn echt een beetje gek hoor.

Halen ze zo maar een andere hond in huis, een die al ouder is dan ik en ook nog een beetje schizofreen geloof ik.

Hij houdt niet zo van mannen en blaft zelfs tegen mijn allergrootste vriend, het baasje. Het moet niet gekker worden. Ik voelde al dat er wat aan zat te komen en ja hoor, ineens was daar zo'n zwart-wit monster. Nou ja, monster, het is maar een schrielhaan, ik ben veel groter en sterker. Hij probeert flink de baas te spelen, maar dat pik ik echt niet elke keer hoor. Ik heb al een paar keer laten zien hoe mooi mijn tanden zijn.

's Avonds moeten we allebei in ons hok, ik vind dat echt geen probleem, maar je wilt niet weten wat een toeren het vrouwtje uithaalt om Rocco daar in te krijgen.

Hij krijgt ook wel erg veel aandacht vind ik, gaat het vrouwtje met hem knuffelen, kom ik eens kijken wat ze nou allemaal aan het doen zijn, gaat die chagrijn haar verdedigen. Ik doe toch niets? Het is ook mijn vrouwtje hoor! Maar goed, ik weet m'n plaats dan wel weer, maar gelukkig kom ik vaak m'n baasje tegen en die wil dan wel weer even lekker spelen.

Ik hoop toch dat hij snel wat gezelliger wordt, anders gaan we eens even laten zien wie er echt de baas is.

Maar eigenlijk heb ik ook wel beetje medelijden met hem, hij is geslagen, heeft maanden in het asiel gezeten en ik heb hier alles wat m'n hartje begeert. Het gaat vast wel goed komen tussen ons.

Benvenuto Rocco

Eindelijk, hij is er.

Het was voor hem een zeer stressvol gebeuren, waar hij ongetwijfeld even voor nodig heeft om van bij te komen.

De heren kunnen het redelijk goed vinden samen, ik heb het idee dat Rocco straks de baas is. Pr1mo gaat braaf achteruit als Rocco wil drinken en is al een paar keer op z'n plaats gezet.

Ze spelen en ze spelen, rennen het hele erf rond en kunnen er geen genoeg van krijgen.

Nu zitten ze allebei in hun eigen hok opgesloten, weltrusten en tot morgen.