maandag 31 december 2007

Gezellig naar de markt



Pr1mo gaat elke week met ons mee naar de markt, wat hij graag doet. Er is geen plaats waar hij zo enthousiast begroet wordt, geknuffeld en bekeken. Oh, wat is dat voor hond, hoe oud is -ie, mannetje of vrouwtje, is het een truffelhond? Het is een kruising, het is een mannetje en misschien, heel misschien gaan we volgend jaar hem leren truffels jagen. Hij speurt nu al naar van alles en is o.a. gek op paddestoelen, noten en papieren zakdoekjes. Onze buurman, Giuseppe, heeft hem al eens truffels onder z'n neus gehouden. Gelukkig trok hij ze snel weer weg, want Pr1mo zegt op alles: hap.
We doen dus twee keer zo lang over ons bezoek aan de markt, maar het opent wel deuren. Figuurlijk dan, want hij mag nergens naar binnen. Alleen bij de boerenbond en Sandro, onze tussenpersoon van Gancia. Mensen willen hem aaien en maken ondertussen met ons een praatje. Nou ja, maken, proberen. Het Italiaans gaat steeds beter, maar om nou te zeggen dat we hele gesprekken kunnen voeren, nog niet.

Hij heeft 3 grote vrienden op het dorp, één daarvan is een Schotse Collie, een prachtige hond, die daar de hele dag een beetje rondloopt. Als Pr1mo hem ziet, is hij helemaal blij. Hij springt om Rocky heen, legt z'n voorpoten op z'n kop en Rocky laat het allemaal gelaten over zich heenkomen.

Z'n andere 2 vrienden zijn marktlui, 1 hele dikke man die huishoudelijke spullen verkoopt en 1 man die kleding (hele oubollige) verkoopt. De dikkerd gaat altijd helemaal uit z'n dak, Pr1mo wordt in de houdgreep genomen en flink geknuffeld. De man bedankt ons ook altijd dat we weer even langs zijn gekomen om zijn schat te zien.

De andere man knuffelt hem natuurlijk ook en maakt vreemde geluiden, die Pr1mo helemaal geweldig vindt. Kijk, mamma, zei hij laatst, dit is de hond waar ik het over had. Oh ja, wat een mooie, zei mamma.

Het is dus voor Pr1mo altijd feest om naar de markt te gaan.




zondag 30 december 2007

Vriendjes?



Zoals eerder gemeld, hebben we behalve Pr1mo ook nog een paar katten. Eerst waren dat er 3, maar eentje is waarschijnlijk door een auto aangereden, want Willem vindt haar op een dag in de greppel langs de weg. Ach gut, toch wel zielig.

Maar goed, er zijn er nog 2 over. Mauw-mauw bewaart gepaste afstand, maar Zuppocchi (soep-oog) vindt het allemaal erg interessant. De eerste paar dagen niet, maar daarna komt hij toch steeds dichterbij.

Wij hebben van Zuppocchi een schootkat gemaakt, dus hij is gewend bij ons te komen zitten. Zeker als we even lekker op de grond zitten, dat vindt hij heel gezellig. Dus na een paar dagen komt
hij het eens goed bekijken. Pr1mo is meteen enthousiast, zet z'n poot op de kat en wil eigenlijk alleen maar spelen.

Nou moet ik ook zeggen, dat Zuppocchi een enorme sukkel is. Pr1mo gaat steeds wilder tekeer, wij proberen dat nog een beetje in goede banen te leiden, maar dat lukt niet echt. De kat wordt aan z'n staart van tafel getrokken, z'n oren schijnen ook erg lekker te smaken, noem maar op.

In het begin dachten we nog, dat worden straks dikke vrienden, maar nu hebben we een beetje het vermoeden dat Pr1mo de kat gewoon aan het wegpesten is. Die blijft toch steeds terugkomen, piept een beetje, maar slaat z'n nagels niet uit, bijt niet, hij doet helemaal niks.

Pr1mo wordt natuurlijk steeds groter, maar die kat groeit niet echt meer. Ja, in de breedte, dus wordt hij ook steeds langzamer. Vluchten is meestal geen optie, wij moeten hem redden. Dus, geen vriendje voor Pr1mo hier.


Die is op de groei!


Voordat Pr1mo bij ons kon komen wonen, moesten er nog wel een paar dingen gedaan worden. Bijna elke week zijn we naar hem gaan kijken en zagen hoe hard hij groeide. Hij komt bij La Masca vandaan, dat is een geitenboerderij 3 km verderop, waar ze heerlijke kaas maken.
We zijn op zoek gegaan naar de afmetingen voor een hok, maar kwamen daar toch niet echt uit. Nou is Willem niet voor 1 gat te vangen, dus die ging aan de slag met pen en papier en heeft zelf een hok ontworpen. Eentje op de groei, zoals je kunt zie op de foto, er kan wel een Deense Dog in.
En toen kwam eindelijk de dag dat we hem konden halen. Het was heet, zoals de hele zomer hier geweest is, dus het bakje met water stond al voor hem klaar. Wat een klein frummeltje. Bij z'n broers en zusjes leek hij heel wat, maar als je met zo'n beestje op schoot in de auto zit, is het maar een klein hoopje.
Hij vond het niet echt leuk, kroop helemaal in m'n nek, heerlijk met die scherpe nageltjes. Gelukkig hoefden we niet ver en konden we hem al snel z'n nieuwe huis laten zien.
Er kwamen meteen 3 katten op af. Eigenlijk 2, want Mauw-mauw, de moederkat is bang van honden en bleef het op gepaste afstand bekijken. De 2 jonkies hadden iets minder schroom, maar hij moest niet te dichtbij komen, dat was te veel. Het bleef gelukkig alleen maar bij blazen, hoewel Pr1mo het allemaal niet uitmaakte, geloof ik.
Die dag kregen we ook gasten, Pr1mo kon dus meteen leren wat een Bed & Breakfast betekent.
We zijn de hele dag een beetje met hem bezig geweest,hij at lekker van z'n brokjes en hebben hem 's avonds in z'n mega-hok gestopt. Hij piepte een beetje, maar dat was al snel over. Willem is nog midden in de nacht even met hem uitgeweest om hem uit te laten.Het zal je toch maar gebeuren, ben je 8 weken oud, word je bij je moeder weggehaalt uit een warme stal en dan 's nachts in zo'n groot hok gestopt.

Posted by Picasa

Ik ben al heel wat

Dit is een van de eerste foto's die we van Pr1mo hebben genomen.
Eigenlijk hadden we ons oog op een andere pup laten vallen, die was erg zwart-wit, net een koe.
Maar goed, die was al vergeven en Pr1mo viel toch ook wel op.
Hij is de eerstgeborene uit het nest en dat wilde hij laten merken ook!
Z'n broertjes en zusjes opzij duwen bij Luna, zijn moeder, om te drinken en hij was ook niet te beroerd te beginnen met ravotten.
Je kon ook wel zien dat hij goed te eten kreeg, wat een dikzak was het zeg. Niet overdreven, maar hij zat goed in z'n vacht en was ook niet echt licht van gewicht.

Posted by Picasa

Volgers