Ontsnapt

Pr1mo heeft de vervelende gewoonte om op z'n riem te kauwen. Wij hebben de gewoonte om met hem te gaan wandelen als hij heeft gegeten en het gekauw begint al als we z'n riem omdoen. Het is voor hem het teken dat hij gaat wandelen, fijn, kom mee, schiet nou op.

Maar omdat hij zoveel op die riem kauwt en er aan gaat hangen, slijt die riem ook natuurlijk. We zeiden al tegen elkaar, één dezer dagen zullen we een nieuwe riem moeten. Niet dat het nou zoveel uitmaakt dat die riem er niet uitziet, maar straks gaat hij kapot.

Dat hadden we dus niet moeten zeggen! We lopen weer richting huis, nog een teken voor Pr1mo om in de riem te gaan hangen. We proberen het hem echt af te leren, maar dat heeft z'n tijd nodig, blijkt. Ik loop tegen Willem te praten en ineens zie ik Pr1mo een stuk verder op de weg lopen, met riem in z'n bek. Heeft hij de riem uit Willem's handen getrokken? Dan kijk ik naar Willem en die heeft ook een riem in z'n handen. Hoe kan dit nu weer?

Nou, hij heeft het voor elkaar hoor, de riem is kapot. Triomfantelijk loopt hij over de weg, steeds even omkijkend en stapt dan weer vrolijk verder, met stuk riem in z'n bek. Il monstro.

Dus we hebben sneller dan gedacht een nieuwe riem moeten kopen, laten we hopen dat deze iets langer meegaat.