maandag 18 februari 2008

Lekker naar het strand



Vorige week zijn we een dag naar het strand geweest. Pr1mo had de zee nog nooit gezien, dus dat leek ons wel een leuk plan. De rit van iets meer dan een uur blijft hij braaf liggen, tenzij de weg erg bochtig is, daar wordt hij toch een beetje onrustig van.

In Vado Ligure gaan we even lekker het strand op. Wat een rust zeg, bijna niemand te zien. In de verte iemand anders met een hond, maar dat ishet dan ook. We laten hem even los lopen, maar hij gaat paardepoep eten, dus maar weer snel aan de riem. De zee vind hij maar raar. De golven maken een geluid die hij niet kent en in het begin moet hij er echt niets van hebben. Maar na verloop van tijd went dat ook wel, alleen dat water wat steeds heen en weer gaat, daar begrijp hij niks van. En ondanks dat zeewater zout is, drink hij er toch aardig wat van.
Dan verder naar Noli, waar we ook eventjes op het strand lopen en daarna via de boulevard door het plaatsje zelf heen wandelen. We gaan lekker op een terrasje zitten om wat te eten en te drinken. Pr1mo vind het allemaal best, die krijgt een lekker worstje en gaat dan rustig onder een stoel liggen.

Nog een stukje verder, in Finale Ligure, is het wel wat drukker op het strand. Tegen een rotswand zitten een aantal mensen geplakt, in badkleding te zonnebaden. Ook lijkt het wel of de hele bejaardensoos is opgetrommeld om te komen kaarten en jeu-de-boulen.
Pr1mo mag weer lekker los, maar dat blijkt niet zo'n heel goed idee. Hij gaat namelijk de ouwetjes wel even helpen met jeu-de-boulen. Ik erachteraan, doe hem snel aan de riem en roep scusi, scusi . Maar ze kunnen er wel om lachen en roepen: oh, oh, wat een mooie hond.

Een stuk verder op het strand laten we hem weer los en hij heeft het prima naar z'n zin. Er komt een riviertje vanuit het dorp de zee instromen en dit is natuurlijk zoet water. Hij heeft inmiddels
flinke dorst van het drinken van het zeewater, dus hij gaat weer lekker drinken.
We proberen hem een beetje het water in te krijgen, en gooien een stok het riviertje in. Het duurt even en hij gaat niet helemaal onder, maar hij krijgt er steeds meer plezier in. Alleen als de stok in het zand ligt en dus net een kroket lijkt, pakt hij hem niet en komt gewoon zonder stok weer terug. Zal toch niet zo lekker zijn, zand in je bek.
De weg terug slaapt hij bijna de hele tijd, hij is helemaal uitgeteld. Het was een lekker dagje aan het strand!

Geen opmerkingen:

Volgers