Behoorlijk geschrokken!

De dag begon hier mooi, zonnig, wel fris maar in ieder geval lekker om buiten te zijn.We besloten om naar Vesime te gaan, daar beheren wij een vakantiehuis van Nederlanders, om de boel even te checken, zo na de winter.
Pr1mo mee natuurlijk, als je maar zegt: ga je mee met de auto, zit hij er al zowat in.
We hebben de auto een stukje beneden het huis geparkeerd en zijn de rest gaan lopen. Lekker door het bos, Pr1mo vond het helemaal geweldig. Je ziet wel, als het onbekend terrein is, dat hij dichter bij je in de buurt blijft.
De boel gecontroleerd, man wat een vliegen binnen, daar kunnen we binnenkort dus lekker aan de slag.
Voordat we terug gingen, hebben we bij een ruïne nog wat foto's gemaakt, altijd leuk zo'n plek.
We hebben een andere weg teruggenomen en zijn op gegeven moment gestopt bij een verlaten huis. Er staat een oude, kapotte auto bij, beetje ingegroeid en Willem wilde die nog even op de foto zetten.
Pr1mo even laten poepen, dat doet hij bijna op commando, ook waarschijnlijk omdat hij daarna iets lekkers krijgt.
Hij scharrelde lekker rond, maar toen we weer weggingen waren we hem ff kwijt. Wat bleek, hij stond in een bak waar een dood beest in lag, lekker te smullen. Dat vonden wij niet zo'n goed plan, hem eruit gelokt en wonder boven wonder kwam hij heel snel.
Thuis lekker boterham gegeten, Pr1mo was zo moe (dachten wij), die stortte meteen in slaap. Toen ik mijn appel zat te eten, meestal deel ik hem met Pr1mo, wilde hij geen stukje. We dachten nog, die is nog niet echt wakker.
Krijgt hij ineens een stuip! Wat is dit nu weer? Er vloog ook een wesp bij z'n kop,dus misschien dat hij daarvan schrok. Maar niet dus, hij kreeg er nog een. En nog een.
Ik lichtelijk in paniek naar de buren of zij een dierenarts wisten. Wat is er aan de hand dan? Is er iets met Pr1mo. Ja, zei ik, volgens mij is hij vergiftigd, hij heeft stuiptrekkingen en kijkt heel raar uit z'n ogen.
Ik loop met de buurvrouw weer terug, komt Willem de weg al op. Het is waarschijnlijk al te laat, zegt hij, hij heeft net zo'n grote stuip gehad, het schuim staat op z'n bek. M'n lichtelijke paniek ging over in hevige paniek en ze moesten me met z'n tweeen tegenhouden.
Daar lag hij, op het erf, maar toen ik er aan kwam, schoot hij weer overeind en rende weg. Samen met de buren hebben we een dierenarts gezocht, dat viel niet mee. Zondag hé!
Ondertussen kreeg Pr1mo nog meer stuipen, heeft ook nog 2 keer overgegeven, maar voelde zich blijkbaar niet te beroerd om de buurhond weg te blaffen.
De zoon van de buurman is voor ons uitgereden naar Acqui, een plaatsje 15 km verderop. In de auto kreeg hij weer een aanval en toen dacht ik echt dat hij dood was. Z'n ogen draaiden weg, maar ik voelde nog wel een vage hartslag.
Willem mag van mij nooit hard rijden, maar deze keer kon het niet snel genoeg gaan. Toen we bij de dierenarts aankwamen arriveerde die ook net en Pr1mo werd snel aan het infuus gelegd.
Meerdere prikken heeft hij gekregen en na een kwartier werden z'n pupillen weer wat normaler. We hadden echter niet later moeten komen. Hij heeft waarschijnlijk vergif gegeten toen wij bij dat verlaten huis waren.
Man, wat was ik in paniek zeg. Ik weet van mezelf dat ik een stresskip ben en gelukkig blijft Willem dan kalm, maar aan zijn hele houding zag ik dat ook hij het ergste vreesde.
Affijn, hij ligt nu in z'n hok te slapen, heeft valium gekregen en vitamine K. Er is bloed afgenomen wat ge-analiseerd moet worden en wij hebben nog een spuit meegekregen en een doos met tabletten.
Straks om 8 uur moet hij weer die prik en dan vanaf morgen die pillen. 5 dagen 2 en daarna 1, helemaal opmaken.We waren er echt op tijd bij, maar dit beeld gaat niet snel meer van m'n netvlies.
Het schijnt dus dat hier mensen zijn, die vergif gooien, omdat ze bang zijn dat jouw hond meer truffels kan vinden dat die van hen. Mensen doen veel voor geld. Als ik ooit zo'n vent in m'n handen krijg, mag hij z'n eigen vergif vreten en ik hoop dat hij een hele langzame dood sterft.
Pfff, wat een dag.