Na een aantal keer gebeten te zijn, wij allebei, hebben we hem een week lang genegeerd, niet aangehaald en alleen maar aangeraakt als we hem moesten aanlijnen. Niet echt leuk, maar al die gaatjes in je handen zijn ook niet prettig.
Inmiddels lijkt het wel of er iets veranderd is, want hij eist bijna gewoon dat er geaaid wordt. Het liefst kruipt hij in je, mogen we regelmatig z'n buik aaien en kijkt hij al vrolijker de wereld in. Het grommen en blaffen naar andere mensen doet hij nog wel, maar ook dat wordt minder.
Pr1mo en Rocco spelen wat af hier, rennen graag door het bos waar we ze dan bijna elke dag mee naar toe nemen. De strijd is echter nog niet gestreden, wie er de baas is, is nog niet duidelijk.
Maar uit de foto's blijkt wel, dat als het regent, ze gezellig naast elkaar gaan liggen schuilen.
3 opmerkingen:
Mooi, het negeren werkt dus zoals verwacht.
Ik kijk uit naar een weerzien met 'mijn' Rocco! Sorry, zal het niet meer zeggen, 'jouw' Rocco, ok?
Hans
Heel veel respect voor jullie geduld!! Wel leuk dat ze nu op die foto's zo naast elkaar liggen. Jullie kennen mij niet, maar ik volg het Buitenlandse hondenforum, dan weten jullie het misschien wel ;-)
Wat gaaf om te lezen dat het zo goed gaat met de heren!
De foto's zeggen meer dan 1000 woorden.....
Liefs,
Sas
Een reactie posten