Honden eten alles, zeggen ze. Nou voor Pr1mo gaat dat zeker op.
Als we gaan wandelen moeten we er echt alert zijn op waar zijn neus naar toe gaat. Het liefst eet hij poep, van wat voor beest, het maakt niet uit. Op de 2e plaats staan papieren zakdoekjes. Wat daar nou aan is, ontgaat mij volkomen, maar hij vindt het heerlijk. Voor je het in de gaten hebt, is het zakdoekje verdwenen. Die dingen verteren gelukkig wel, maar goed is het natuurlijk niet.
Deze week gingen we lekker wandelen, er ligt nog overal sneeuw maar het is goed wandelweer. Natuurlijk mag hij dan los en kunnen we dus niet overal bij zijn, als hij weer wat 'lekkers' heeft gevonden. Na een voorbeeldige wandeling, goed luisteren en niet vervelend zijn, vond hij een of andere dikke lap, wat voor stof het was weet ik niet.
Ja hoor, voor we het wisten en konden reageren, hap slik, weg lap. Daar word je toch moedeloos van, hoe leer je hem dat af. Als hij maar denkt dat wij het gaan afpakken, weet hij niet hoe snel hij het moet wegwerken. Ruilen voor een koekje of wat anders lekkers, nee hoor, lekker zo'n lap stof, smaakt veel beter.
Met als gevolg, dat hij de volgende dag overgeeft in z'n hok, er komt een heel stuk lap onverteerd weer te voorschijn. Zou hij ervan geleerd hebben?
Gelukkig heeft het voer in z'n bak wel z'n voorkeur.
1 opmerking:
Inderdaad, het ruilen voor een koekje helpt wel. Maar dat moet wel een tijd geoefend worden.
Eerst leg je iets op de grond waarvan je denkt dat hij het wel zal willen (zakdoekje bijv. ) - op een afstandje en jij staat zo opgesteld dat je perfect kunt verhinderen dat hij het neemt.
Op het moment dat hij het wil nemen, zeg je "los" en je neemt het weg. In de plaats ervan geef je hem een koekje.
Zo leert hij dat als hij iets wil nemen en hij doet het niet, dat er dan een beloning volgt.
Die beloning geef je in het begin altijd, dan steeds minder.
Probleem is: hij zal blijven alles van de grond rapen als jullie niet kijken, want dan weet hij dat er toch geen andere beloning in het verschiet ligt.
Daarom zijn wij onze hond aan het leren met een muilkorf te wandelen.
Ik ben namelijk als de dood dat ze vergif zou eten dat de jagers daar gelegd hebben tegen de vossen.
In Italië sterven jaarlijks vele honden aan vergiftiging.
Een reactie posten